La Reina Batata

Er zat de aardappelkoningin
Zittend op een zilveren schotel,
De kok keek naar haar
En de koningin werd bang

De koningin trilde van angst,
De kok met zijn vinger,
Ja, nee, ja, nee,
Met een chagrijnige blik bedreigde hij haar

De aardappelkoningin dacht:
"Nu steekt hij me en doodt hij me"
En de kok mompelde:
"Met deze blijf ik bij mij"

De koningin zag met een schuin oog
Dat hij het mes aan het slijpen was
En zo bang werd ze
Dat ze naar de grond rolde en zich verstopte

Toen kwam het jongste meisje uit de straat,
Toen ze haar jojo zocht,
Vond ze de koningin
In een hoekje verstopt

Het meisje zette de koningin
Op een troon van blik
Groene staart groeide eruit
(De aardappelkoningin, niet het meisje)
En zo eindigde dit lied