No Lloras y Juras
Manolo Garcia
Huil Niet en Zweer
Huil niet en zweer
Je gezicht zwart van roet
Dat een paar verachtelijke tongen
Uit jouw ijzeren beker zullen drinken
En je gaat de zin niet verliezen
Om te leven, want dat heeft niemand ooit
Je huilt nooit meer zo waardig
Als de verslagen indiaan van de vlaktes
Wat te denken van de tegenslagen
Wij zijn sterren van licht, altijd wachtend
Lichtwormen, auto's die Granada verlaten
Bij zonsondergang naar de vlakte en zijn grenzen
Ze gaan en zoeken geen botten van Lorca
Lichtwormen die Granada verlaten
Metalen spoken
Naar de geasfalteerde vlakte
Naar de grenzen en ze zoeken niet
Forten van steile hellingen
Jij wilt naar de bergen van de Segura
Vluchtend voor de taifas via de weg van Bárcidas
Zoekend naar metalen, het esparto en de bossen van eiken
Huil niet en zweer
Dat je naar de bergen van de Segura wilt vluchten
Je bijt op je tanden
En je verft je gezicht met roet
Je huilt niet, je twijfelt niet
Je huilt nooit meer zo waardig
In het hoogste moment van woede
Wat te denken van de tegenslagen
Pegasos galopperend naar de ring van Saturnus
Wat te denken van de tegenslagen
Wanneer er op de Heilige Berg tot een gekruisigde Christus wordt gebeden
Lichtwormen die Granada verlaten
Metalen spoken
Naar de geasfalteerde vlakte
Naar de grenzen en ze zoeken niet
Forten van steile hellingen
Lichtwormen die Granada verlaten
Metalen spoken
Naar de geasfalteerde vlakte
Lichtwormen die Granada verlaten