No estás solo, tienes tu voz
Manolo Garcia
Je bent niet alleen, je hebt je stem
De zon is weer opgekomen en weer ondergegaan
Alleen in zijn zwijgende zoektocht, op zoek naar een warme zucht
En niet vallen, je laten leiden door de hartslag, en niet vallen
Wilskracht heeft hij niet, hij zal vallen, en niet vallen
Hij loopt gebogen, licht van oude straatlantaarns, de waanzin
Een dier dat geen vijg nodig heeft
Langzaam komt het gehuil van diep van binnen
Hoe moeilijk het is, hij komt in een steeg met honderd gesloten deuren
Hij heeft alleen nog maar te zoeken, tastend, alleen maar zoeken
Vluchtend voor die landschappen van donder en gezang
Van die valse plek met zijn valse glorie
Altijd zwervend, versleten als een vinylplaat uit '62
Ik geef wat ik kan, wat heb je gedaan, één voet voor de ander, je moet vooruit
Op zoek naar een oplossing, behoefte aan herstel, voor je fouten, voor je ondoordachtheid
Wees alleen, leer jezelf weer herkennen in een spiegel, verheft je pijn
En laat het stijgen naar de wolken, laat het meevoeren door de wolken en winden
Laat het meenemen door de vogels in de lucht
Niets is hier tam, het leven is voor jou, er zijn 100 gesloten deuren
Niets is hier tam, je hebt alleen je stem als je die weet te temmen
Je hebt jezelf, je hebt je stem, je bent niet alleen, je hebt je stem
Je hebt jezelf, je hebt je stem, je bent niet alleen, je hebt je stem
Je bent niet alleen, je hebt je stem, je moet jezelf tot rust brengen