Hana No Kusari (Feat. Marina del Ray)

De kleuren die verloren zijn, zijn herinneringen van verre dagen
Als ik voorzichtig de oude verfdoos open
Was je altijd daar, mijn kinderlijke vriend
Die glimlach is onveranderd
Samen schilderden we dromen op het canvas van ons hart, het vervaagt nog steeds niet
De warmte van de dag dat onze handen elkaar raakten
Waarom leven mensen altijd met zowel liefde als haat?
De eeuwige band van de jeugd, verweven met vreugde en verdriet
O bloemenketen

De gezangen van vervlogen dagen zijn herinneringen van verre tijden
Ik verzamel de verspreide bladeren
We hebben een verblindende tijd samen doorgebracht
Je was altijd dichtbij
De noten die we samen speelden, de partituur van ons hart zal nooit vervagen
Twee stemmen die samenkomen in de harmonie van ons hart
Waarom heeft God ons het lot van ontmoeten en scheiden gegeven?
Deze tranen stromen als een rivier, drijvend in de bloemenkist
De eeuwige melodie

Waarom leven mensen altijd met zowel liefde als haat?
De eeuwige band van de jeugd, verweven met vreugde en verdriet
O bloemenketen
Zelfs God kan het niet breken
De bloemenketen van de ziel