Respeita Januário

Toen ik terugging naar het platteland en wilde spotten met Januário
In mijn zilveren doedelzak, alleen de lage tonen, honderdtwintig,
Zwarte knopjes dicht bij elkaar, zoals een neger in een paar
Maar voordat ik iets moois kon doen en op weg naar Granito
Zei men me meteen:
Van Taboca naar Rancharia, van Salgueiro naar Bodocó
Januário is de grootste, is de grootste.
En toen sprak de oude Jacó me een beetje boos toe
Luiz, respecteer Januário, Luiz, respecteer Januário
Luiz... je kunt beroemd zijn, maar je vader is slimmer
En met hem gaat niemand het opnemen, Luiz
Luiz, respecteer de acht lage tonen van je vader.