La Llamada (part. Perdidos de Sinaloa)

Sorry, ik wilde je niet storen
Ik wilde alleen je stem horen en verder niets
Ik had beloofd je niet te bellen
Maar de kou brandt in deze eenzaamheid

Ik wil geen misverstanden met mijn belletje
Ik weet dat het tussen ons voorbij is
En dat er geen weg terug is
Maar het kost me veel tranen om je te vergeten
En ik wil weten wat je doet om me te vergeten

De beller is om je te zeggen
Dat mijn nachten koud zijn geworden
Dat sinds die dag dat je wegging
Ik een gevangene ben van de melancholie
Dat mijn vreugde met jou is vertrokken
Dat ik geen leven heb als je niet bij me bent

De beller is om je te zeggen
Dat ik beetje bij beetje mijn verstand verlies
Dat ik praat met al je spullen
En ze zeggen dat ze zich eenzaam voelen
Dat de uren niet voorbijgaan op mijn klok
Dat ik je nodig heb om verder te leven
De beller is om te zeggen dat ik nog van je hou
Dat ik nog van je hou

Ik kan me niet aanpassen aan zo'n eenzaam leven
Ik heb je nodig en zonder jouw lucht sterf ik langzaam
Ik ben gewend aan je handen, ik ben gewend aan je stem

En met jouw afwezigheid loopt de tijd niet op mijn klok
De beller is om je te zeggen
Dat mijn nachten koud zijn geworden
Dat sinds die dag dat je wegging
Ik een gevangene ben van de melancholie
Dat mijn vreugde met jou is vertrokken

Dat ik geen leven heb als je niet bij me bent
De beller is om je te zeggen
Dat ik beetje bij beetje mijn verstand verlies
Dat ik praat met al je spullen
En ze zeggen dat ze zich eenzaam voelen
Dat de uren niet voorbijgaan op mijn klok
Dat ik je nodig heb om verder te leven
De beller is om te zeggen dat ik nog van je hou
Dat ik nog van je hou