Romance de Bernaldino e Sabeliña

Over de wereld ga ik, moeder,
Over de wereld om te wandelen
Op zoek naar Bernaldino
Die ik niet kan vinden.

En als hij van land naar land ging
En van plek naar plek
Vond hij een wassende vrouw
Die aan het strand aan het wassen was.

- Van Bernaldino, mevrouw
Wat nieuws kun je me vertellen?
- Bernaldino, hij is van de koningin
De schone jongen.

Toen deze woorden gezegd waren
Kwam Bernaldino de deur uit.

- Wie heeft je hier gebracht, Sabela,
Wie heeft je naar deze plek gebracht?

- Jouw liefde, Bernaldino,
Doet me hier rondwandelen.
Ze namen elkaar bij de arm,
En gingen samen wandelen.

Zodra de koningin hen zag
Beval ze om hen te doden.
Haar begroeven ze in het koor,
Hem op het altaar.

Uit haar kwam een bron voort,
En uit hem een groene olijfgaard;
Ze groeien zo hard, beiden
Dat ze de hemel bereikten.

Wanneer de winden zachtjes waaien
Willen ze met elkaar praten;
Wanneer de winden hard waaien
Willen ze elkaar kussen.