Zamba Para Mi Tristeza
Los Manseros Santiagueños
Zamba Voor Mijn Verdriet
Ik loop zonder rust
Volg het spoor dat achterbleef
Zonder me gedag te zeggen, ging die dag weg
Haar treurige blik verdween in de stilte
Zonder me gedag te zeggen, ging die dag weg
Haar treurige blik verdween in de stilte
De bergen vertellen me dat ze daar was, snikkend onderweg
Dat ze sliep in de schaduw van een boom
En de vogels die haar zagen, zongen voor haar bij het vertrek
Dat ze sliep in de schaduw van een boom
En de vogels die haar zagen, zongen voor haar bij het vertrek
De Maan zegt me dat ze 's nachts met haar mantel bedekt is en zonder te slapen opstaat
En de Zon overdag zorgt voor haar
En Zij blijft snikken van haar verdriet tot ze sterft
En de Zon overdag zorgt voor haar
En Zij blijft snikken van haar verdriet tot ze sterft
Verliefde zamba, waar ben je heen gegaan, laat me je vinden, ik wil je zien
Je blik altijd treurig
Ik bied je zelfs mijn leven aan, als jouw liefde de mijne mag zijn
Je blik altijd treurig
Ik bied je zelfs mijn leven aan, als jouw liefde de mijne mag zijn
Je hoort haar gezang in de bergen, de zakdoeken zeggen het tegen de Zon
Dat de zamba de vreugde brengt die is gekomen, galopperend, in mijn hart
Dat de zamba de vreugde brengt die is gekomen, galopperend, in mijn hart
De Maan zegt me dat ze 's nachts met haar mantel bedekt is en zonder te slapen opstaat
En de Zon overdag zorgt voor haar
En Zij blijft snikken van haar verdriet tot ze sterft
En de Zon overdag zorgt voor haar
En Zij blijft snikken van haar verdriet tot ze sterft
