Pampa de Los Guanacos

In Pampa van de Guanacos
Liet ik een bloem achter
Liefdes die uit elkaar gaan
Lijden marteling en pijn
In Pampa van de Guanacos
Liet ik een illusie achter

Ik liet gevoelige vidalas achter
Die ik onderweg leerde
Toen waren ze klaar
En gegrift in mij
Nachten van kristal en zilver
Zagen me verdrietig daar weggaan

In de ochtendcouplets, viditay
Gaf ik je mijn zang
En de bom die weerklonk
Tussen die doornstruiken
Verlies ik me in de afstand
En vandaag denk ik alleen maar terug

Gouden peulen van januari
Wil ik opnieuw proeven
Añapita voor aloja
Die vrolijk hielp om te stappen
Ze zijn als kussen in mijn ziel
Niemand kan ze me nog afnemen

Liefjes die blijven hangen
Voor een betere gelegenheid
Ik liet ook mijn doos achter
Heiligdom van mijn hart
Zodat ze vidalas kunnen zingen
En ik terugkom met nieuwe hoop

Ik draag een doorn in mijn borst
En die is hard als een cardón
Ze zeggen dat als het geen vlees wordt
Het zich in het hart nestelt
Misschien zal het me raken
De wond van mijn oude passie

In Pampa van de Guanacos
Liet ik een bloem achter
Liefdes die uit elkaar gaan
Lijden marteling en pijn
In Pampa van de Guanacos
Liet ik een illusie achter

Gouden peulen van januari
Wil ik opnieuw proeven
Añapita voor aloja
Die vrolijk hielp om te stappen
Ze zijn als kussen in mijn ziel
Niemand kan ze me nog afnemen