Entre a Mi Pago Sin Golpear

Het was veel mijn verdriet, ver weg van het dorp
Zoveel gerend om nergens te komen
En ik was waar ik geboren ben, wat ik daar zocht

Het is goud in vriendschap, dat koop je niet en verkoop je niet
Het wordt alleen gegeven als je het in je hart voelt
Het is niet iets dat je gebruikt als het je uitkomt en verder niets

Zo gaat het in de vriendschap, mijn landgenoten
Hun handen zijn brood, stukjes en mate
En de bloem van nederigheid parfumeert hun huis

Het leven is me geleend en ik moet het teruggeven
Wanneer de schepper me roept voor de overdracht
Dat mijn botten, huid en zout, mijn geboorteland voeden

De maan is een klomp die met geleende licht straalt
Alleen voor de zanger die de liederen van de ziel zingt
Ontploft de zon in zijn hart, die omhoog klimt door zijn stem

Zanger om te zingen als zijn verzen niets zeggen
Oh, waarom zou je de stilte laten zwijgen?
Als de stilte een zanger is vol met elfjes in de stem

Mijn dorp is een zanger die de chacarera zingt
Hij zal niet zingen wat hij diep van binnen niet voelt
Wanneer je wilt luisteren, kom binnen in mijn dorp zonder te kloppen
Het leven is me geleend en ik moet het teruggeven
Wanneer de schepper me roept voor de overdracht
Dat mijn botten, huid en zout, mijn geboorteland voeden