Que Seas Vos

Wanneer het ongrijpbare
Licht van mijn hart niet meer straalt
Kom terug naar mijn land
Neem mijn liederen mee en zing ze zelf

Laat mijn bergen weten
Hoe ik het bijna met pijn heb gevoeld
Zaai mijn zang
Daar in de kloof, vertel het zelf

Laat heel de Puna trillen met de echo
Van elk lied
Dat iemand staande zingt
En met het gezicht naar de lucht, maar dat jij het bent

Ik wil de wind een poncho geven
Van noten met franjes van de zon
Verpakt in mijn zamba
Fluit en dans ze, vraag het zelf

Als het je verdrietig maakt, denk dan
Dat in de betoverde nacht
Ik er ben, dat als mijn zang verloren is
Het in de schaduw bij jou zal blijven bestaan