Patios De La Casa Vieja

"Patio's van het oude huis...
Die van de Chinese roos en de citroenboom,
Die van de moerbeiboom en de jasmijn,
Die van de pergola naast de keuken
Van de gesprekken met mate.
Patio's die stil waren
Getuigen van drukke hoop,
Van illusies en dromen,
Die de tijd aan het weven was
Om deze mantel te maken
Die nu zoetjes daalt
Om de jaren te omhullen,
Om de afstand te bedekken,
De ziel te verwarmen
Tot het een mooi en nostalgisch
Herinnering in brand markeert
Die aan mijn leven hangt
En dit lied dicteert..."

"Bij mijn herinnering komen
Alle dingen van hoeveel...
Van patio, pergola en maan
Wordt deze zamba geschilderd.

Liefde geboren in de kindertijd
Die in de tijd groeit,
Als een geur van sinaasappelbloesem
En jasmijn in de lucht.

(Refrein)
Patio's van het oude huis,
Kleur van een zonnige siësta,
Mate van lange gesprekken...
Wat een mooie dingen van hoeveel...!
Verankerd in mijn ziel,
Schilderen ze deze zamba!

Elke tegel in de patio's
Bewaart een geliefde herinnering,
Elke geranium is een droom
Van een tijd die al bloeide.

Ze bewaren de gedekte tafels
Van de kerstnachten,
Ze weten van vreugde en gebeden
En ze weten ook van verdriet.