El Tambor de La Alegría (Tamborito Panameño)

Panamees, panamees,
panamees van mijn leven,
ik wil dat jij me meeneemt
tot de trommel van blijdschap.
Van de ene kant zee van spiegels,
v van de andere, bergen,
en als de nacht ons uiteenrijt
de trommel van blijdschap.

Waar het bos van quebracho is,
Panama en specerijen,
pijnigt van passie
de trommel van blijdschap.
In een hinderlaag fluitend,
bait van de tovenarij,
knipoog van middernacht,
Panamese idolatrie.

De stompjes zijn van mahonie
en de huid is bewerkt,
en steeds gekker bij elke klap
de trommel van blijdschap.

Hijgend als een borst
dat de bergen zou beklimmen.
En de nacht die samensmelt
de trommel van blijdschap!

Laten we gaan waar jij ons wilt,
want dat was waar je ons wilde,
gestoken met de lokken,
trommeltje van blijdschap.

Dans van de rode mensen,
koorts van het Panamese leven,
laten we gaan als degene die zich herinnert
tot de trommel van blijdschap.

Als het kind in de droom
zijn moeder zou ontmoeten,
laten we gaan naar de rode melk
van de trommel van blijdschap.

Piraatzee, Fenicische zee
heeft ons van de heidense mensen geroofd,
en berooft ons van de rovers
met de trommel van blijdschap.

Laten we niemand's pad volgen,
want het pad zou overbodig zijn,
door de stoten en het hijgen
de trommel van blijdschap!