Sporen
Symptomen van liefde, de illusie begon, zo kende ik je
Ik werd verliefd op jou
Ik leefde in eenzaamheid, kende geen andere manier van liefde geven
Liefdesverhaal
De illusie ontstond
En de eerste kus kwam
En de strelingen, jouw glimlach, de poëzie en de bries
Er waren geen woorden, onze blikken spraken
Het was het mooiste en het meest sublieme van de liefde
En het ging maar door
En jouw buik bonkte en het ging maar door
En onze liefde is al opgebloeid
Het leven heeft verdriet dat met de tijd verdwijnt
En wanneer het ons vruchten oplevert
Verbranden de sporen nooit
En ik zal van je houden, ook al ben je er niet
Hoezeer het leven me ook breekt, hoe mijn dagen ook eindigen
Ik bid met lichaam en ziel
Bedelende op mijn knieën om je weer te zien
Liefdesverhaal, de vraag
