La rubia del cabaret
Leonardo Favio
De blonde van het cabaret
De blonde van het cabaret
wat was het mooi (bis)
herinneringen aan mijn kindertijd
vergeten deed ik niet, en zal ik niet vergeten
ik wachtte op de zon
om haar te zien komen, uit het cabaret
haar lippen als robijnen
hoeveel ik van haar hield (bis)
op een middag vond ik haar
en ze keek naar me en ik keek terug
in mij ontdekte ze de bloos
van mijn kindertijd, en mijn grote liefde
verstoord glimlachte ik naar haar
en ze begreep het, ze begreep me
ze gaf me een kus
ze zei kom en nam me mee
de blouse in scharlakenrood
viel van haar af (bis)
van ver kwam het gerucht..
van een lied
ik herinner me, ze maakte de liefde met me
als een gunst (bis)
de blonde van het cabaret
wat was het mooi (bis)
en de nacht verstreek
en het gezang van een vogel verraste me slapend
knus en kind tussen de armen
van die vrouw die de eerste was
in mijn leven..
en mijn eerste verwachting..
ik herinner me, ze maakte de liefde met me
als een gunst (bis)
de blonde van het cabaret
wat was het mooi (bis)