Ella ya me olvidó
Leonardo Favio
Zij is me al vergeten
Zij, zij is me al vergeten, ik, ik herinner haar nu
Het was als de lente, haar gelaatskleurde haar
Haar stem sliep bij de kus
En naast de zee de koorts die me naar haar diepte bracht
En we droomden van kinderen die de kust ons afnam
Zij, zij is me al vergeten, ik, ik kan haar niet vergeten
Ik, ik kan haar niet vergeten
Zij, zij is al vergeten die wandelingen
Langs de kustlijn en de jongen die keek
Zij, zij is me al vergeten, ik, ik kan haar niet vergeten
Ik, ik kan haar niet vergeten
Zij, zij is me al vergeten, ik, ik herinner haar nu
Hoe kan ik haar niet herinneren in elke lente
Als ze met de bries komt, neemt de zand haar mee
Zij, zij is me al vergeten, ik, ik kan haar niet vergeten
Ik, ik kan haar niet vergeten
