Premio de Consolación (part. Natalia Lacunza)

Slechter voor jou
Dat je zonder onze pijn blijft
Zonder ons mager balkon
Waar we de vogels konden raden

Slechter voor jou
Dat je hart bijna niet meer sneller klopt
Dat je je lexatin hebt afgebroken
En glas van plastic scheidt

Wijn en prozac
Draaiingen van kleding
IJs in de lakens
De lakens

Jij die het goed doet
Als je kunt, red jezelf
Je hebt nog tijd

Ik wist dat je een droom was
Je had me verwend
Misschien zijn we morgen verroest
Met de troostprijs
Trillend in onze handen
Etern en gevangen
Maar nooit, nooit vrij, dat niet
Dat niet

Slechter voor jou
Dat je geen stomme reden meer hebt
Dat je hebt geleerd te leven
Met je drama's en je piekmomenten

Jij die het goed doet
Als je kunt, red jezelf
Je hebt nog tijd

Ik wist dat je een droom was
Je had me verwend
Misschien zijn we morgen verroest
Met de troostprijs
Trillend in onze handen
Etern en gevangen
Maar nooit, nooit vrij, dat niet
Dat niet

Ik hou van je
Met mijn gemoedstoestanden
Die talrijk zijn
En mijn voortdurende stemmingswisselingen
Voor wat je al weet
De tijd, het leven, de dood

Ik hou van je
Met deze wereld die ik niet begrijp
Met deze mensen die niets begrijpen
Met de ambivalentie van mijn ziel
Met de inconsistentie van mijn daden
Met de noodlot van het lot
Met de samenzwering van verlangen

Wijn en prozac
Draaiingen van kleding
IJs in de lakens
De lakens