Comparsa Silenciosa

Ze spelen en spelen, de lucht en de tegels wijken
Zodat er in stilte door Durazno een oproep kan gaan
Zodat ze dromend voorbijgaan met hun touw van illusie
De vijf donkere kinderen en de geest van een trommel

Speel maar door, ze spelen verder
Ze horen het hout, ook al is het er niet
Speel maar door, dromend gaan ze
Vijf donkere jongens door de stad

Ze spelen en het klinkt in de lucht van hun handen en hun huid
De cadans van een Figari in stille schommelingen
Niemand anders dan zij horen die denkbeeldige klank
Alleen de vlucht van hun handen is de aankondiging van de trommel