Esa Chica

Hoe kon je je voorstellen
Dat de helderste ster
Aan het eind van de show niemand wacht

Dat zonder de lichten die haar betoveren
Ze niet meer is dan een meisje
Met een jurk en hakken aan

En als ze terugkomt in de kleedkamer
Kruipt ze in de gang
En voelt ze zich ineens een personage zonder auteur

Zo stralend in de tijdschriften
En niemand die haar zegt
Dat ze zonder make-up veel beter is

Hoe kon ze zo dom zijn
Te vergeten wat echt belangrijk is
De sterren van een hotel geven geen warmte

En elke nacht in de spiegel
Vraagt ze aan haar reflectie
Wie ben jij en wat heb je gedaan met diegene die ik was

Dat meisje een beetje gek
Dat vroeger door de buurt zong
Dat meisje zo vrolijk
Met haar rommelige haar
Had in haar zakken
Niet meer dan de lucht van de zomer
En nu ze alles heeft
Brengt ze de nachten huilend door

Elke keer als haar glimlach
Op het nieuws verschijnt
Wat weten ze, fluistert ze en verandert van kanaal

Wat doen die prijzen ertoe
Of hoeveel er haar liedjes zingen
Als jij daar niet tussen al die duizenden bent

Ze zou haar kroon ruilen
Voor haar oude sneakers
En rennend zou ze je weer opwachten bij je deur

Dat meisje een beetje gek
Dat vroeger door de buurt zong
Dat meisje zo vrolijk
Met haar rommelige haar
Had in haar zakken
Niet meer dan de lucht van de zomer
En nu ze alles heeft
Brengt ze de nachten huilend door
Omdat ze elke dag mist
Alles wat ze het meest wilde
De nacht doorbrengen met haar gitaar
En wakker worden met jouw glimlach

Gelukkig zijn met zo weinig
Onopgemerkt blijven
Wil geen prinses meer zijn
Gewoon dat meisje een beetje gek
Dat vroeger door de buurt zong
Dat meisje zo vrolijk
Met haar rommelige haar
Kies om de prinses te zijn
Van het land van leugens
Luister goed naar wat ik je zeg

Want ik ben dat meisje.