Dulce Locura
La Oreja de Van Gogh
Zoete Dwaasheid
Ik verkoop de voorraad van herinneringen
Van het mooiste verhaal dat ik ooit hoorde
Ik verkoop het script van de treurigste film
En de mooiste die ik in mijn leven zag
Ik verkoop de akkoorden, de schitterende melodie
En de tekst die ik in mijn leven zal schrijven
Ik verkoop zelfs het bord dat aankondigt
De première van het moment dat ik in mijn leven zal beleven
Ik begrijp dat je weg bent gegaan
En nu betaal ik mijn straf
Maar vraag me niet
Om te willen leven
Zonder jouw maan
Zonder jouw zon, zonder jouw zoete dwaasheid
Word ik klein en tenger
De nacht droomt van je en spot met me
Ik probeer je te omarmen en je vervaagt
Ik verkoop een versleten camera
Die de blik vastlegde die ik in mijn leven zal opnemen
Ik verkoop twee verlopen tickets
Die van de tweede rij waren die ik in mijn leven zal breken
Ik verkoop twee gereserveerde stoelen van eeuwen geleden
En nu besef ik dat ik in mijn leven heb gezeten
Ik verkoop zelfs het bord dat aankondigt
De première van het moment dat ik in mijn leven zal beleven
Ik begrijp dat je weg bent gegaan
En nu betaal ik mijn straf
Maar vraag me niet
Om te willen leven
Zonder jouw maan
Zonder jouw zon, zonder jouw zoete dwaasheid
Word ik klein en tenger
De nacht droomt van je en spot met me
Ik probeer je te omarmen
Zonder jouw maan
Zonder jouw zon, zonder jouw zoete dwaasheid
Huilend als op een regenachtige dag
Stijgt mijn ziel op en zoekt je
In een reis waar je nooit meer terugkomt
Ik zal elke nacht omhoog klimmen om te zoeken
Naar jouw maan op mijn dak
De herinnering aan een omhelzing
Die me nog steeds doet rillen
Zonder jouw maan
Zonder jouw zon, zonder jouw zoete dwaasheid
Word ik klein en tenger
De nacht droomt van je en spot met me
Ik probeer je te omarmen
Zonder jouw maan
Zonder jouw zon, zonder jouw zoete dwaasheid
Huilend als op een regenachtige dag
Stijgt mijn ziel op en zoekt je
In een reis waar je nooit meer terugkomt