Sarajevo ljubavi moja
Kemal Monteno
Sarajevo, mijn liefde
Samen zijn we opgegroeid
jij en ik
hetzelfde blauwe hemel heeft ons een vers gegeven
onder Trebevica droomden we dromen
wie zal sneller groeien,
wie zal mooier zijn
Jij was groot
maar ik werd geboren
met een glimlach van Igman
stuurde je me een droom
de jongen die opgroeit hield toen van jou
is hier gebleven verbonden
met zijn stad
Waar ik ook ga
droom ik van jou
alle wegen leiden me naar jou,
ik wacht met een verlangen
op jouw lichten
Sarajevo, mijn liefde,
Je hebt je liedjes
en ik zing ze
ik wil je vertellen wat ik droom
mijn vreugde en jouw geluk
Sarajevo, mijn liefde.
Wanneer de winters voorbij zijn
en de mooie mei komt
zijn de meisjes mooier
geef ze je liefde
De donkere promenade
zuchtend klinkt
sommige blauwe ogen
sommige zachte woorden
Nu is de jongen een man
en de winter bedekt de heuvel
het park en het witte haar
maar de sneeuw zal verdwijnen
Lente en jeugd
zullen dan vervullen
Sarajevo, mijn
enige stad.
