Ana Lucía

Ana Lucía

Ze brengt de hele dag door met rennen
Op zoek naar een richting, een bestemming
Op zoek naar haar eigen melodie

Ana Lucía

Ze beweegt als een verloren kogel
Ze loopt als iemand die de schok niet voelde
Elke dag is ze weer een nieuwe Ana
En hoewel het leven
Geen bestemming is, maar een reis
Is het begrijpen dat alles met elkaar verbonden is
En dat je niet bang hoeft te zijn voor de valpartijen

Ze is helder, ze is duister, fataal
Ik wil haar vandaag zien, ik wil haar vandaag zien
Ze is pure waanzin, infernaal
Ik moet haar vandaag zien, ik moet haar vandaag zien

Ana Lucía

Een fan van tuinieren
Ze heeft bloemen gekweekt, zij was de zon
Die het lont aan al mijn vreugde aanstak

Ana Lucía

Een mix van witte magie en hekserij
Ze maakt lekkernijen om beter te zien
Dat er altijd meer dan één uitweg is

En hopelijk blijft ze
Elke dag meer barrières doorbreken
Iedereen om haar heen ongemakkelijk maken
Door hoe fel haar energie straalt

Ze is helder, ze is duister en fataal
Ik wil haar vandaag zien, ik wil haar vandaag zien
Ze is pure waanzin, infernaal
Ik moet haar vandaag zien, ik moet haar vandaag zien
Ik moet haar vandaag zien, ik moet haar vandaag zien