Stefania

Stefania, mama, mama Stefania
Het veld bloeit op, terwijl zij vergrijst
Zing voor mij, mama, een wiegelied
Ik wil nog eens jouw vertrouwde woorden horen

Zij wiegde me, gaf me de ritme
En zeker, de wilskracht kan ze me niet afnemen, want ze gaf het me
Zij wist misschien meer dan Salomo
Over kromme wegen kom ik altijd bij jou terug

Ze wekt me niet, niet in zware stormen
Ze neemt twee kogels van oma, alsof het kogels zijn
Ze kende me goed, was niet bedrogen
Als ik moe was, wiegde ze me op het ritme

Loei loei loei, gooi

Stefania, mama, mama Stefania
Het veld bloeit op, terwijl zij vergrijst
Zing voor mij, mama, een wiegelied
Ik wil nog eens jouw vertrouwde woorden horen

Ik ben niet meer een baby, maar mama, genoeg
Hoe ik ook groei, ik betaal voor de dingen
Ik ben geen klein kind meer, zij verliest nog steeds haar geduld
Ik liep rond, had je maar geraakt

Jij blijft jong, oh mama, op je piek
Als ik de zorg niet waardeer, zit ik vast in mijn roem
Sla deze piek over, ik zou het met liefde doen

Loei loei loei, gooi

Stefania, mama, mama Stefania
Het veld bloeit op, terwijl zij vergrijst
Zing voor mij, mama, een wiegelied
Ik wil nog eens jouw vertrouwde woorden horen

Stefania, mama, mama Stefania
Het veld bloeit op, terwijl zij vergrijst
Zing voor mij, mama, een wiegelied
Ik wil nog eens jouw vertrouwde woorden horen