Eisblumen

Ik was een kind en geloofde in spoken
De winter was een ijzige patroon
En hij schilderde bloemen op mijn raam
Soms droom ik er nog steeds van

Soms leken ze op een rozenhaag
Soms op draken uit het sprookjesland
En dan kroop ik onder mijn dekbed
En hield de teddy stevig in mijn hand

Dat zijn ontelbare winters
Ontelbare jaren geleden
En de ijsbloemen op het raam
Die bloeien vandaag de dag niet meer

Ik ben veel te volwassen geworden
En dromen valt me soms zwaar
Want de ijsbloemen op het raam
Die bloeien vandaag de dag niet meer

En een sneeuwman stond in onze tuin
Die kon met me praten, dat is duidelijk
Hij hielp me als een grote vriend met wachten
Tot het tijd was voor de cadeaus

De brandweerauto zag ik meteen
De kerstman had er echt aan gedacht!
Ik nam hem mee naar bed bij het slapengaan
En de ijsbloemen hebben ons in de gaten gehouden

Dat zijn ontelbare winters
Ontelbare jaren geleden
En de ijsbloemen op het raam
Die bloeien vandaag de dag niet meer

Maar soms als ik kinderen zie spelen
In de winterse sneeuw dan heb ik het gevoel
De ijsbloemen zijn heel dichtbij
En ik kan ze weer zien als ik wil!

Soms duurt het vele winters
Maar dan wordt een droom van vroeger waar
En de ijsbloemen op het raam
Die zijn dan weer daar

En de wonderen uit de kindertijd
Die zijn ineens voorstelbaar
Want de ijsbloemen op het raam
Die zijn nu weer daar