Cambalache

Dat de wereld was en zal zijn een rommel
Dat weet ik al
In vijftienhonderd tien
En in tweeduizend ook!
Dat er altijd oplichters zijn
Sluwe en bedrog
Blij en verbitterd
Waarden en nep
Maar dat de twintigste eeuw
Een vertoning is
Van brutale slechtheid
Ja, dat kan niemand ontkennen
We leven verstrikt
In een merengue

In dezelfde modder
Iedereen aangeraakt

Vandaag blijkt dat het hetzelfde is
Rechtdoor of verrader!
Onwetend, wijs, oplichter
Verwaand, bedrieger!
Alles is gelijk!
Niets is beter!
Hetzelfde een ezel
Als een grote professor!
Geen uitvallers, dat gaat er niet zijn!
Geen hiërarchie
De immorelen
Hebben ons gelijkgemaakt
Als iemand leeft in schijn
En de ander steelt uit ambitie
Maakt het niet uit of hij priester is
Of een bedrieger, koning van stokken
Schoft of stiekemerd!

Wat een gebrek aan respect, wat een schending
Van de rede!
Iedereen is een heer!
Iedereen is een dief!
Gemengd met Toscanini, gaan Scarface en Napoleon
Don Bosco en de Mignon
Carnera en San Martín
Net als in de respectloze etalage
Van de cambalaches
Is het leven vermengd
En gewond door een zwaard zonder klinknagels
Zie je de Bijbel huilen
Naast een verwarmingsketel

Twintigste eeuw, cambalache
Probleemachtig en koortsig!
Wie niet huilt, krijgt niet
En wie niet steelt, is een sukkel!
Ga maar door!
Ga maar, het gaat komen!
Want daar in de oven
Zullen we elkaar ontmoeten!
Denk niet meer na
Ga zitten aan de kant
Want het maakt niemand uit
Of je eerzaam geboren bent!
Als het hetzelfde is voor degene die werkt
Nacht en dag als een os
Als degene die leeft van de mijnen
Als degene die doodt, als degene die geneest
Of buiten de wet staat.