Pregúntale
Julio Iglesias
Vraag het maar
Moe van het willen
Denken dat misschien
Ik voor jou, een spel ben geweest.
Moe van het wachten
Op iemand die me niet meer raakt
Van zoveel eenzaamheid ga ik dood.
Ik weet dat het je niets kan schelen
Jij was altijd zo
Bij mij zo onverschillig,
Terwijl ik altijd
Verliefd op jou ben geweest.
Vraag het maar
Aan de zee, hoeveel ik aan jou dacht, vrouw,
Aan de wind, hoe vaak ik jouw naam schreeuwde
Vraag het maar, vraag het maar.
Vraag het maar,
Aan de wijn, maat van mijn eenzaamheid
De tijd van mijn leven die ik al verloren ben
Vraag het maar, vraag het maar.
Moe van het willen
Denken dat misschien
Ik voor jou, een spel ben geweest.
Moe van het wachten
Op iemand die me niet meer raakt
Van zoveel eenzaamheid ga ik dood.
Ik weet dat het je niets kan schelen
Jij was altijd zo
Bij mij zo onverschillig,
Terwijl ik altijd
Verliefd op jou ben geweest.
Vraag het maar
Aan die vriend van ons, hoeveel ik om je heb gehuild
Vraag het maar aan de nacht, hoeveel ik op je heb gewacht
Vraag het maar, vraag het maar.
Vraag het maar
Wie geen tranen meer heeft om te huilen
Wie zoveel heeft geleden dat hij niets meer voelt
Vraag het maar, vraag het maar.
