María bonita

Vergeet Acapulco niet,
van die nachten,
Mooie María,
Maria van mijn ziel.
Vergeet niet dat je op het strand
met je handjes
de sterretjes
afspoelde.
Je lichaam als een speelse zee,
schip zonder koers,
de golven kwamen,
wiegen je,
en terwijl ik je bekeek,
zweer ik je met gevoel,
verraadde mijn gedachten je.
Ik zei veel mooie woorden
waarmee harten
zachtjes worden
verleid,
vraagde of je van me hield,
of je mijn dromen
in werkelijkheid
zou omzetten.
De maan die ons bekeek
was al een tijdje
een beetje
verlegen,
en toen ik haar verstopt zag
knielde ik om je te kussen
en zo je
mijn hele leven te geven.
Je zult wel liefdes hebben gehad,
veel liefdes,
Mooie María,
Maria van mijn ziel,
maar geen enkele zo goed
of zo eerbiedig
als die welke
in mij opbloeide.
Ik breng het vol bloemen
als een offer
om het te laten
onder jouw voeten.
Ontvang het met emotie
en zweer me dat je niet liegt
omdat je je
verheven voelt.