Sobakasu

Ik had een hekel aan die schoonheidsvlekken
Even weg van mensen, adem in één keer
De liefde van een slang is prachtig
Samen met de schaduw smelt het weg
In mijn borst, die nu meer leeg is dan voorheen, een beetje
Als ik je aanraak, doet die scherpe stekel pijn
Zelfs de sterren voorspellen niets

Als we samen verder kunnen gaan, ver weg
Ben ik zo blij, dat is alles wat ik wil

In mijn herinneringen ben je altijd mooi
Maar dat alleen maakt me niet vol
Echt, het is een pijnlijke nacht
Waarom kan ik niet aan die persoon denken, zelfs niet aan zijn lach?

Ik weet dat ik het kan breken en weer herstellen
Maar dat is gewoon mijn karakter
Met een frustrerend gevoel blijf ik maar zo
Toch heb ik deze liefde voortgezet

Ik heb mijn linker oorbel voluit gedragen
Een episode die me niet laat lachen

[ Ik tel de schoonheidsvlekken
Omarm een vervuilde knuffel
De scherpe stekel in mijn borst verdwijnt niet
Maar zowel het kikkermeisje als het konijn
Lachen naar me ]

In mijn herinneringen ben je altijd mooi
Maar dat alleen maakt me niet vol
Echt, het is een pijnlijke nacht
Waarom kan ik niet aan die persoon denken, zelfs niet aan zijn tranen?
Ik kan het me niet herinneren
Wat is er aan de hand?