Canzoneta (part. Armando Laborde)

De mond, steeg, bocht van rocha
Bodegón Genaro en zijn accordeon

Grijze canzoneta van afwezigheid
Wrede malón van oude pijn
Verborgen in de schaduwen
Van de herberg

Pijn van het leven
Oh mamma mia
Ik heb een witte kop
En ik zit altijd aan deze tafel
Vastgeklampt aan de warmte van de alcohol

Wanneer ik o sole mio hoor
Zonder mamma en zonder liefde
Voel ik een kou hier in mijn hart
Die me vervult met angst

Zal het de ziel van mijn mamma zijn
Die ik achterliet toen ik een kind was
Ik huil, huil oh sole mio
Ik wil ook huilen

De mond, steeg, bocht van rocha
Genaro en zijn accordeon zijn al weg

Wat maakt het uit met mijn kleren
Als ze bevlekt raken met de glazen
Die hij heeft gemorst
In mijn zenuwachtige trilling

Ik droomde van tarento
Met honderd terugkomsten
Maar ik blijf hier in de mond
Waar ik mijn verdriet drink
Met de ziel treurig gebroken
En zonder vergeving

Wanneer ik sole mio hoor
Zonder mamma en zonder liefde
Voel ik een kou
In mijn hart
Die me vervult met angst

Zal het de ziel van mijn mamma zijn
Die ik achterliet toen ik een kind was
Ik huil, huil sole mio
Oh sole oh sole mio
Ik wil ook huilen