芙蓉 (fu rong)

Als een droom, rook die de lente vergeet
Die lichte schoonheid kan niet tippen aan een afscheid
Een soort mens slaapt onder de maan
Verliefdheid groeit als de jaren voorbijgaan

De bloei vervaagt, de wind waait weg
In de bloemenstad denk je pas aan de winterse kou
De zwaluwen komen, de regen tikt op de borst
Verweven liefde en rook worden herinneringen

De ochtendgloren blijven denken aan de rust
Kijk hoe ver de strijd is
We praten over afscheid, het einde is onoplosbaar
Waarom zou je luisteren naar het lot?

De zee en de aarde veranderen
De dagen en nachten blijven maar doorgaan, jij durft verder te gaan met de bloeiende pijn
Mensen in de eindeloze koude nachten, liefde en haat verdwijnen
Vergeet niet de lach bij onze ontmoeting, kijk naar de tranen

Wacht tot de regen terugkomt
Hef een glas op, ik wil met jou kijken
In een bepaald jaar, op een bepaalde dag
Wacht op de eeuwigheid, wacht op begrip, wacht op een weerzien

Wacht tot de lente de herfstbladeren laat vallen
Pluk de sterren, ruil ze voor de eerste sneeuw, de cyclus gaat verder
Kijk naar de groene kleren, dronken van schoonheid
Wat kan je doen als de bloemen niet bloeien en de mensen veranderen?

De nacht is slapeloos, dromen blijven hangen
Kus het hart, laat de verwelkte bloemen wit worden en veranderen
Als de tijd eindeloos is, wat is dan een blik?
Wat kan je doen in deze stoffige wereld?

We praten over afscheid, het einde is onoplosbaar
Waarom zou je luisteren naar het lot?
De zee en de aarde veranderen
De dagen en nachten blijven maar doorgaan, jij durft verder te gaan met de bloeiende pijn

Mensen in de eindeloze koude nachten, liefde en haat verdwijnen
Vergeet niet de lach bij onze ontmoeting, kijk naar de tranen
Wacht tot de regen terugkomt, hef een glas op, ik wil met jou kijken
Als je de schoenen wilt uittrekken, laat de bloemen dan samenkomen

Met één hand schrijf ik een gedicht van rust onder de maan
Liefde die je niet kunt zien, duizend jaar is moeilijk te vergeten
En ik ben bereid om je gezicht te geven
In de hoop je een blik te geven, in de droom aan jouw zijde

Herinner je de bijeenkomsten, een leven vol verdriet
Wacht tot de regen terugkomt, met een bewustzijn van de dichte wereld van liefde
Steek de liefde aan, de lotus bloeit mooi in de ruimte.