Sintiéndolo Mucho (part. Leiva)

Eindelijk, gisteren kwam het gevreesde uur
Om balans op te maken van mijn leven en dit nummer af te ronden
En in plaats van zout en azijn in de wonden te gooien
Zal ik weer van binnenuit mijn hart verzamelen

Jullie zullen me niet zien in Benidorm met het IMSERSO
Niemand hoeft me uit te leggen
Dat twee en twee geen vier zijn
Dat poëzie de zolder is van een metaversum
Waar de muzen zich uitkleden
Als albatrossen

Ik heb niets te vergeten van mijn verleden
Daarom hoop ik dat de vergetelheid
Niet vergeet wie ik was
Ik heb meer gegeven dan sommigen me hebben afgenomen
Zonder degene te vergeten die me vergat

Ik heb altijd gewild om zonder waardigheid oud te worden
Ook al heeft het geweer geen kogel meer
Als het hart niet rijmt met de realiteit
Verander ik van koers, het veel gevoeld

Velen dachten dat ze me hadden afgeschreven
Toen ik van het WiZink Center op een brancard naar het ziekenhuis ging
Met de vingers van Serrat verstrengeld
Die me de zin om te zingen teruggaf

Het brood van gisteren is geen goed dessert voor vandaag
Morgen maandag is het tijd om uit te vinden en te wedden
Aangezien Fernando me in deze film heeft geschilderd zoals ik ben
Een gokker die niet moe wordt van risico's

Ik heb altijd gewild om zonder waardigheid oud te worden
Ook al heeft het geweer geen kogel meer
Als het hart niet rijmt met de realiteit
Verander ik van richting, het veel gevoeld

Hoewel er tussen de droom en het papier iets verloren gaat
En met de jaren doet het meer pijn als ik mezelf hoor
Doen alsof ik een geweldige oude viezerik ben
En het oude, het veel gevoeld

Ik heb altijd gewild om zonder waardigheid oud te worden
Ook al heeft het geweer geen kogel meer
Als het hart niet rijmt met de realiteit
Verbrand ik mijn schepen, het veel gevoeld