Celia

Ik weet dat je je herinnert, Celia, aan je schommel
Die je aan de sterren hing
Ik weet dat je je herinnert, Celia, aan een pure liefde
Aan zonnige dagen, aan mooie nachten

En ik juich je toe dat je zoveel dingen vergeet
Want het leven gaf jou meer doornen dan rozen
Ik vier dat je van de zorgen afwezig leeft
Bravo, moeder! Laat me je een kus op je voorhoofd geven

Oh, Celia!

Ik weet dat je je herinnert, Celia, nog aan je kinderen
Wanneer je in mijn ogen kijkt
Ik weet dat je je herinnert, Celia, aan je sjaal
Waarin je deze kleine wikkelde

En mijn kinderlijke mond op je borst
Ik verzeker je, heeft nooit een lekkerder gerecht geproefd

Oh, Celia!

En wanneer je ogen, Celia, zo stralen
Weet ik dat je nog aan Marcos denkt
Wanneer je man je met liefde verraste
Weet ik dat je je gelukkige dagen herinnert

En ik bewonder je dat je het slechte altijd vergeet
Ik stel me voor, omdat je nog steeds om hem vraagt in de hemel

Oh, Celia!

Voor het leven ben ik dankbaar, en ik zou een klacht indienen
Als je op een dag, moeder, zou vergeten hoeveel ik van je hou