Esos Locos Bajitos

Vaak lijken de kinderen op ons
En zo geven ze ons de eerste voldoening
Diegenen die bewegen met onze gebaren
Grijpen naar alles wat er om hen heen is
Die gekke kleintjes die rechtop komen
Met hun ogen wijd open
Zonder respect voor de tijd of de gewoonten en diegenen
Die, voor hun eigen bestwil, (zeggen) dat je ze moet temmen

Jongen, stop nu met kloten met de bal, jongen
Dat zeg je niet, dat doe je niet
Dat raak je niet aan, ze dragen onze goden
En onze taal, met onze wrok
En onze toekomst, daarom lijkt het alsof ze van rubber zijn
En dat onze verhalen genoeg zijn om te slapen

We zijn vastbesloten hun levens te sturen
Zonder het vak en zonder roeping
We geven onze frustraties door
Met de lauwe melk en in elk liedje, jongen
Stop nu met kloten met de bal, jongen, dat zeg je niet
Dat doe je niet, dat raak je niet aan

Niets of niemand kan voorkomen dat ze lijden
Dat de wijzers verder gaan op de klok
Dat ze voor zichzelf beslissen, dat ze fouten maken
Dat ze groeien en ons op een dag vaarwel zeggen