Caminito a La Obra (Historia Por Rumbas)

Oké, dat de toekomst hem is ontglipt, de schala...
Oké, dat de zon hem heeft gemarkeerd met een ijzeren spatel
en dat ze bij zijn geboorte de trabanqueta hebben gegeven.

Oké, dat hij ontbijt met de barrecha
om de maandag zijn hart te ontfutselen
in een vroege bar van Casa Antúnez.

Oké, dat hij de mobilé zal opstarten.
Oké, dat het zielen zijn die zinken
op weg naar de bouw.

Oké, dat ze de lucht in stijgen tussen bakstenen en cement...
Oké, dat zijn ogen huilen met cementtranen
terwijl dromen als de winden ontsnappen.

Ze groeien 's nachts
en overdag storten ze in
de dromen die de vergetelheid wiegt
door rumbas
totdat de dag aanbreekt
van de uitverkorenen
wanneer de echo hen terugbrengt
uit de vergetelheid.

Het klaart op in een Vanguardia de koelbox
en het wordt gevierd met een halve fles priorato
en het warmt op met zon en permanganaat.

En arrepenchao in de schaduw slaapt hij de siësta
dromend om zijn voorman de koe te geven
en dat Betis buiten wint en Barça thuis.

Oké, dat waar geen geluk of calé is
oké, dat er geen god is die het Noorden vindt
als hij niet wordt gered door een veertien.

Oké, dat wanneer de zon ondergaat en de steiger daalt
oké, dat hij spierpijn heeft in zijn ziel van de robina
en dat morgen zijn verhaal niets zal zijn veranderd.

Ze groeien 's nachts
en overdag storten ze in
de dromen die de vergetelheid wiegt
door rumbas
totdat de dag aanbreekt
van de uitverkorenen
wanneer de echo hen terugbrengt
uit de vergetelheid.

Oké, dat de toekomst hem is ontglipt, de schala...
Oké, dat de zon hem heeft gemarkeerd met een ijzeren spatel
en dat ze bij zijn geboorte de trabanqueta hebben gegeven.