Fa Vint Anys Que Tinc Vint Anys

Al twintig jaar ben ik twintig jaar.
Twintig jaar en ik heb nog kracht,
en mijn ziel is niet dood,
en ik voel mijn bloed koken.

En ik voel me nog steeds in staat
dat ik kan zingen als een ander zingt.
Vandaag, nu ik nog een stem heb
en nog steeds in goden kan geloven...

Ik wil zingen voor de stenen, de aarde, het water,
de tarwe en het pad dat ik bewandel.
In de nacht, aan de hemel, aan deze zee die van ons is,
en de wind die 's ochtends mijn gezicht komt kussen.

Ik wil mijn stem verheffen,
voor een storm,
voor een zonnestraal,
of voor de nachtegaal
die 's avonds moet zingen.

Al twintig jaar ben ik twintig jaar.
Twintig jaar en ik heb nog kracht,
en mijn ziel is niet dood,
en ik voel mijn bloed koken.

Al twintig jaar ben ik twintig jaar.
en mijn hart, nog steeds, slaat over,
voor een moment van liefde,
of als ik een kind zie huilen...

Ik wil de liefde zingen. De eerste. De laatste.
Die je pijn doet. Die je één dag leeft.
Ik wil huilen met degenen die zich helemaal alleen voelen
en zonder enige liefde de wereld doorgaan.

Ik wil mijn stem verheffen,
om te zingen voor de mannen
die rechtop zijn geboren,
die rechtop leven,
en die rechtop sterven.

Ik wil en ik wil en ik wil zingen
vandaag, nu ik nog een stem heb.
Wie weet of ik morgen kan.

Al twintig jaar ben ik twintig jaar.
Twintig jaar en ik heb nog kracht,
en mijn ziel is niet dood,
en ik voel mijn bloed koken...