Judit

Een bericht van iemand die ik niet ken
Zegt dat hij al een tijd doodgaat
Om ons even te zien
Want ik heb het morgenmiddag vrij
Om af te spreken in een bar in Gràcia
Een kus, Judit

En ineens stopt alles
Voel ik dat mijn hart explodeert
En de volgende dag zie ik je aan de bar
Precies zoals ik me je herinner, je bent hetzelfde
Want jij bent alleen maar mooier geworden

En domweg brengen we de middag door
Met het vertellen van duizend verhalen
En tussen de biertjes zeg je dat we gaan dineren

Ik denk alleen maar
Kijk niet zo naar me, kijk niet zo naar me
Want mijn hoofd ontploft

Want je weet dat ik voor jou doodging
En om samen te leven
De domme en subtiele dingen
En een bom van het lot, samen

En ik weet niet hoe, maar we zitten aan tafel
Met de wijn die je lekker vond
En je laat vallen dat je je vergist hebt
Dat je heel goed weet dat het te laat is
En je bedoelt niet om me daar te vinden
Maar je wilde het gewoon uitleggen
En je zoekt mijn hand

Kijk niet zo naar me
Kijk niet zo naar me
Want mijn hoofd ontploft

Want je weet dat ik voor jou doodging
En om samen te leven
De domme en subtiele dingen
En een bom van het lot, samen

En die kus ontsnapt me
Die ik niet wist dat ik voor je bewaarde
En de omhelzing brengt ons naar huis
Laat iemand nu komen en het stoppen

Want ik zweer je dat ik niet kan
Ik zweer je dat ik niet wil
Je weer vergeten

Want ik zweer je dat ik niet kan
Ik zweer je dat ik niet wil
Je weer vergeten

Kijk niet zo naar me
Kijk niet zo naar me
Want mijn hoofd ontploft

Want je weet dat ik voor jou doodging
En om samen te leven
De domme en subtiele dingen
En een bom van het lot, samen

Ik, heb nooit, nooit gedacht dat ik gelukkiger zou zijn aan jouw zijde (Judit)