Ese Que Va Por Ahí
Jeremias
Diegene Die Daar Gaat
Diegene die daar gaat
alleen maar aan jou denkt
Diegene die ik gisteren verraste
te midden van een rel
stil en in de verte kijkend
Die zwerver die me ziet
in de spiegel
terugroepend uit het verleden
een stukje
spetterend in zijn falen
in de zee van herinneringen
Diegene die daar gaat
met de ziel van een pop
voelt zich teleurgesteld
zoals de stelling
die geen enkele stem kreeg
Diegene die met zijn vingers
weer naar jouw foto's kijkt
geslagen en zonder recht
op een nieuwe ronde
op elke hoek van het leven
verzamelt hij gebroken dromen
En zonder de medicijn
van jouw lippen
van jouw ogen
Dezelfde die ooit
je huid raakte
die zonder twijfel
te veel verliefd werd
en zich niet herinnert dat jij vergeet
wat hij nooit zal
Diegene die daar gaat
wilt bijna sterven
Diegene die niet kan
geloven dat de nachtmerrie nog steeds bestaat
Diegene die met trots op zijn knieën
naar dat altaar gaat dat in jouw taille ligt
je weet niet hoeveel het hem kwelt
die kus op de wang
toen gisteren een paar monden wonderen deden
Dezelfde die ooit
je huid raakte
die zonder twijfel
te veel verliefd werd
en zich niet herinnert dat jij vergeet
wat hij nooit zal
En hij laat sporen achter
of zoekt ze
gaat naar de bodem van de wagon
en in zijn pijn blijft hij jou vinden
zo mooi, maar jij bent er niet
blijft ontsnappen aan jouw afscheid
Diegene die daar gaat
Dezelfde die ooit
je huid raakte
die zonder twijfel
te veel verliefd werd
en zich niet herinnert dat jij vergeet
wat hij nooit zal