dreams, books, power and walls

De zon komt op en weer onder
In mijn kleine kamer die zo benauwd is
Een leeg hart dat ik tracht te vullen met liedjes
Maar voor iemand anders is dat slechts lawaai
Die lippen die ik gesloten houd, die nu iets zeggen
Bij mijn onbenullige zucht
Is de lucht die ik uitblies voor mij meer dan dat
Vraagt mijn vader aan mij
En bij mijn verlammende angst kon ik niet antwoorden

Wij zijn wij
Hoe komt het dat
We volwassen zijn geworden?
Elke dag is
Echt een zware last
Ik kan niet verder

Tussen dromen, boeken, kracht en muren
Verspilde dagen, altijd op mijn hoede
Jongen, heb ambities
Dat soort onverantwoordelijke spreuken
Trek de zee naar je toe
Mijn kinderlijke dromen die zo belachelijk waren
De dag dat ik me realiseerde dat ik ze niet kon hebben
De kwelling die als een uitslag opkwam
Heeft uiteindelijk mijn naam bezoedeld

Wij zijn wij
Hoe komt het dat
We volwassen zijn geworden?
Elke dag is
Echt een zware last
Ik kan niet verder

Als ik stilsta, kijkend naar
De dagen die verloren zijn gegaan
Hoe zou je je dan voelen?
Elke dag is
Echt een angstige nacht
Jij bent het die het volhoudt

Elke dag is
Echt een angstige nacht

Na het slapen zal het beter zijn
Elke dag zal ik volwassener worden
Vergeet die onverschillige blikken niet
De ogen die ik als kind zag
We moeten ze steeds meer in ons opnemen