Il nous faut regarder
Jacques Brel
We Moeten Kijken
Achter de viezigheid.
Zich uitstrekkend voor ons
Achter de geknepen ogen
En de slappe gezichten
Verder dan deze handen
Open of gesloten
Die zich tevergeefs uitstrekken
Of die vuisten omhoog zijn
Verder dan de grenzen
Die van prikkeldraad zijn
Verder dan de ellende
We moeten kijken
We moeten kijken
Naar wat mooi is
De grijze of blauwe lucht
De meisjes aan de waterkant
De vriend die trouw is
De zon van morgen
De vlucht van een zwaluw
De boot die terugkomt
De vriend die trouw is
De zon van morgen
De vlucht van een zwaluw
De boot die terugkomt
Voorbij het concert
Van snikken en tranen
En de schreeuwen van woede
Van mannen die bang zijn
Voorbij het lawaai
Van straten en bouwplaatsen
Van alarm sirenes
Van vloeken van een karper
Harder dan de kinderen
Die over oorlogen vertellen
En harder dan de groten
Die ons die hebben laten voeren
We moeten luisteren
Naar de vogel in het bos
Het gefluister van de zomer
Het bloed dat in ons stijgt
De wiegeliedjes van moeders
De gebeden van kinderen
En het geluid van de aarde
Die zachtjes in slaap valt.
De wiegeliedjes van moeders
De gebeden van kinderen
En het geluid van de aarde
Die zachtjes in slaap valt.