Hogar
IZAL
Thuis
Vandaag blijf ik
Met mijn voeten vastgeplakt aan deze grond
Die van mij is en tegelijk van de rest
Van de mensen die mijn thuis zijn
De eerste
Van de dagen die me nog resten
In dit nieuwe huis waar ik probeer
Me te dwingen niet te denken
Ik pak uit
Nieuwe herinneringen die ik nog niet heb
Laat de oude slechte dromen achter
Die al in slaap zijn gevallen
En als ik weer blijf
Naakt en dood op straat
En als het me weer vangt
Het leven tussen zijn kaken
Ik zal terugkeren naar die plek
De dag dat jullie me redde
Toen jullie thuis werden
En overal waren
Ik snijd en sluit
De deuren die hemels opsloten
Die veranderden in staal
Wat vroeger gas was
Ik lach en drink
En soms net wanneer ik geloof
Dat ik eindelijk iets nieuws vind
Begin ik weer te zoeken
En als ik weer blijf
Naakt en dood op straat
En als het me weer vangt
Het leven tussen zijn kaken
Ik zal terugkeren naar die plek
De dag dat jullie me redde
Toen jullie thuis werden
En overal waren