Ven

Laat me je zien. Hoe de tijd verstrijkt
Wij zijn de klacht van een oude wond
Ik heb dagen verspild met het najagen van de wind
Ik ben de kaart kwijt, ik heb mijn leven gegeven
Ik heb brood gestolen van de tafel van de rijken
Ik werd een expert in het verliezen van alleen zijn
Jouw herinnering komt binnen en ik doe alsof ik afgeleid ben
Ik drink op jouw geheugen en stoot mijn lippen aan die van jou

Het leven is eeuwig in vijf minuten
De tijd die we nodig hadden om onze kleren uit te trekken
Wat de liefde kost om mijn trucs te ontdekken
Of jouw afscheid om mijn mond te wissen
Het is niet waar dat de tijd alles geneest
En morgen of gisteren is niet geschreven
Ik blijf hopen dat het in augustus sneeuwt
Als volwassene wilde ik altijd een kind zijn

En kom, laat de wind ons meenemen
Laat onze afspraken maar wachten
Vandaag is het hun beurt om te delen
En kom, er bestaat geen verloren tijd
Elke lege minuut is altijd vol van jou

Op de perrons, bij elke wachttijd
Heb ik een volle maan getekend
En in de wagon was ik een gewonde wolf
Dromend van de reis die we nooit maakten
In de files schreeuwde ik jouw naam
Zingend vloog ik over de auto’s
Naar de stranden waar ze je noemen
En hand in hand sprong ik over de golven

Laat me je zien, zoveel te vertellen
Vergeten is niet mijn sterkste punt
Ik voel nog steeds de urgentie van die student
Die in de barricade niet leerde verliezen
Ik heb de hymne van dit afscheid nog niet geschreven
Ik huil als een idioot bij elke aankondiging
Ik verlies de controle met een glimlach
En op het feest ga ik altijd als laatste weg

En kom, laat de wind ons meenemen
Laat onze afspraken maar wachten
Vandaag is het hun beurt om te delen
En kom, er bestaat geen verloren tijd
Elke lege minuut
Is altijd vol van jou

Kijkend naar het plafond, in de vroege ochtend
Onrustig en slapeloos, was ik een kosmonaut
Ik overstak lichtjaren, en in jouw sterrenstelsel
Klimde ik de klimop, dronk ik jouw wijsheid
In elke file schreeuwde ik jouw naam
De dode uren in liften
Waren om te ontsnappen naar jouw wolk
De verjaardag die ik nooit had

Op de perrons, bij elke wachttijd
Heb ik een volle maan getekend
En in de wagon, was ik een gewonde wolf
Dromend van de reis die we nooit maakten
In de files schreeuwde ik jouw naam
Zingend vloog ik over de auto’s
Naar de stranden waar ze je noemen
En hand in hand sprong ik over de golven