Ahora Que Te Encuentro

Nu het leven ons onze deken afneemt
En ik als een hypochonder, slaap niet meer in één keer
Nu de nacht een gerucht is van andermans lachen
Dat zich ver weg op straat verwijdert en ons hart bevriest

Nu ik adem en het moeilijker wordt
Om onder onze huid, de splinters van herinneringen te halen
Nu ik de zonsopgangen van Madrid mis
En de radio geen nummers speelt, die ik je verschuldigd ben

Nu je langer in de spiegels kijkt
Nu we excuses nodig hebben, om ons te bezatten
Nu de bries ons haar niet meer in de war maakt
Nu we niet meer zoveel doelpunten met de hand scoren

Nu schreeuw ik tegen het nieuws
Dat ik in mijn woede, de maniertjes van mijn vader herken
Nu groeien er in de kroegen geen chrysanten meer
Dat ik van heel ver terugkom en mijn bagage niet uitpak

Nu breng je de regen en hoewel ik geen leeftijd meer heb
Trek ik me uit in de storm, roep je naam op straat
Nu ik je vind, wordt alles waarheid
De paleizen storten in en je brengt groen naar hun gronden

Je laat deze herfst mijn ochtenden verlichten
En laat de klok in de buik van de krokodil zwijgen
Je brengt een hart voor elke man van blik
Nu verander je mijn redenen en kleed je me in zondagse kleren

En kleed je me in zondagse kleren

Nu ik heb geleerd de regels te vergeten
En dat elke storm, ons een les geeft
En om te zeggen dat ik van je hou met 140 letters
Of om al onze hoop in een gin tonic te stoppen

Nu de nachten zonder jouw licht me hebben geleerd
Dat elke blijdschap, een slachtoffer achterlaat
Dat in de schelpen, de zee jouw herinnering noemt
Dat ik in mijn lades rommel om je foto te vinden

Nu breng je de regen en hoewel ik geen leeftijd meer heb
Trek ik me uit in de storm, roep je naam op straat
Nu ik je vind, wordt alles waarheid
De paleizen storten in en je brengt groen naar hun gronden

Je laat deze herfst mijn ochtenden verlichten
En laat de klok in de buik van de krokodil zwijgen
Je brengt een hart voor elke man van blik
Nu verander je mijn redenen en kleed je me in zondagse kleren

En kleed je me in zondagse kleren

Nu breng je de regen en hoewel ik geen leeftijd meer heb
Trek ik me uit in de storm, roep je naam op straat
Nu ik je vind, wordt alles waarheid
De paleizen storten in en je brengt groen naar hun gronden

Je laat deze herfst mijn ochtenden verlichten
En laat de klok in de buik van de krokodil zwijgen
Je brengt een hart voor elke man van blik
Nu verander je mijn redenen en kleed je me in zondagse kleren

En kleed je me in zondagse kleren