Sucede que a Veces

Soms gebeurt het dat het leven je doodt en de liefde
je met siliconen in de sloten van je huis stopt,
of je een reguleringsdossier opent,
en je uit het Eden verdrijft, naar vreemde landen.
Soms gebeurt het dat je een bar verlaat en het licht
je huid verbrandt als deze vampier die van je houdt,
je voorhoofd vult met fijne bruine poeder,
je gaapt en je voelt steken in je vleugels.

Maar soms gebeurt het ook
dat, zonder te weten hoe of wanneer,
iets je huid doet tintelen
en je redt van het schipbreuk.

En het is altijd vrijdag, zomerse siësta,
feest in het dorp, slingers in mei,
stormen die de televisie uitdoen.
Telefoons die branden, je naam klinkt in je stem,
vandaag dineer ik met jou, vandaag revolutie,
koningen die hun kronen verliezen,
jou zien tussen de menigte,
omhelzingen die de dageraad in brand steken
op de stranden van het zuiden.

Soms gebeurt het dat het leven je doodt en je vindt
jezelf alleen en in dit niet-recyclebare hart
zinken afgedankte olietankers en vermoedens
die bijlancers van dolken bijziend maken.
Soms gebeurt het dat het leven je doodt en de winter
zijn revolver tevoorschijn haalt, je in de ribben richt,
je bang maakt voor fotoalbums en de spiegel,
het ruikt naar dennen in de auto en de zee naar benzine.

Maar soms gebeurt het ook
dat, zonder te weten hoe of wanneer,
iets je huid doet tintelen
en je redt van het schipbreuk.

En het is altijd vrijdag, zomerse siësta,
feest in het dorp, slingers in mei,
stormen die de televisie uitdoen.
Telefoons die branden, je naam klinkt in je stem,
vandaag dineer ik met jou, vandaag revolutie,
koningen die hun kronen verliezen,
jou zien tussen de menigte,
omhelzingen die de dageraad in brand steken
op de stranden van het zuiden.

Soms gebeurt het dat het leven je doodt...
En het is altijd vrijdag, zomerse siësta...
Vandaag dineer ik met jou, vandaag revolutie...