Últimamente
Ismael Serrano
Laatst
Laatst ben ik een beetje verloren,
oude spoken hebben me verslagen,
nnieuwe routines.
En op elke hoek loert een dief
om mijn juwelen, mijn herinneringen,
mijn geluk te stelen.
Van een tijd geleden
kom ik altijd te laat
bij al mijn afspraken.
En het leven lijkt voor mij een feest
waar niemand
zich heeft verstoord om me uit te nodigen.
Van een tijd geleden
vind ik het zo moeilijk, zo moeilijk, zo moeilijk om je niet te beminnen,
je niet te beminnen.
Laatst ben ik in de war,
zorg ervoor dat je veilig bent, want in deze toestand
gedraag ik me als een gek.
En ik val voor vrouwen met een partner,
vol met knuffels,
vol met leugens.
Van een tijd geleden, aan mijn eigenwaarde ontbreekt iets,
jij hebt het tot een paar punten
onder dat van Kafka gemaakt.
En het leven lijkt voor mij een feest
waar niemand
zich heeft verstoord om me uit te nodigen.
Van een tijd geleden
vind ik het zo moeilijk, zo moeilijk, zo moeilijk om je niet te beminnen,
je niet te beminnen.
Laatst plan ik een ontsnapping
om mijn leven weer op te bouwen,
waarschijnlijk op Mars.
Zeker weten dat daar niemand is die me probeert te adviseren:
"Ismael, wat is er aan de hand?
Je studeert niet, je werkt niet."
En wat kunnen we doen,
als ik laatst gewoon een beetje verloren ben,
als ik je nodig heb.
Als van een tijd geleden
het zo moeilijk is, zo moeilijk, zo moeilijk om je niet te beminnen,
je niet te beminnen.
Er moeten betere tijden komen,
ik zal meer fouten maken, minder uitleg geven,
en nieuwe liedjes maken
de waarin ik je vertel hoe, laatst,
zo vaak die treurige zonsopgangen voorkomen
mijn eindes verdrinken,
herhaald, vermoeiend,
armzalig,
v vol van eenzaamheid.
Van een tijd geleden
vind ik het zo moeilijk, zo moeilijk, zo moeilijk om je niet te beminnen,
je niet te beminnen.