Tierna Y Dulce Historia de Amor

Mijn leven begon die dag bij de opening van een sporthal
waar ik als afgevaardigde was uitgenodigd
en als lid van de partij.

Toen ik je zag lopen aan de overkant,
met je net vijftien jaar,
kwam je uit school.

En er kwam licht, er viel stilte, en in een moment
stond alles stil en werd de liefde geboren.
Werd de liefde geboren.

Je droeg het schooluniform:
de groene trui, de geruite rok,
tot aan je knieën de kousen.

Op je schouders een zware tas.
Wie zou jouw drager zijn, jouw mentor,
jouw gouvernante of je lerares?

Om altijd dicht bij jou te zijn
en je duizend aandacht te geven,
duizend aandacht.

Ze zullen me in de steek laten, ze zullen mijn zetel afpakken,
alleen omdat ik van je hou.
Ik ben verloren, ze zullen me uit de partij zetten,
het heeft geen zin.
En wat moet ik doen, en wat zal mijn vrouw zeggen
als ze weet dat ik van je hou.
De hele wereld wil mijn hoofd aan zijn voeten.

Aan zijn voeten.

In de vergaderingen van het congres dacht ik alleen maar aan jou,
en dag na dag ging ik naar jouw school
om je te zien vertrekken.

Totdat op een dag de liefde in mijn lichaam oversloeg,
zoet, gewelddadig. En zo, rennend,
ging ik naar je toe en vroeg:

"Goede meid, mag ik je naar huis brengen?"
Ik zal nooit vergeten hoe je zei: "Wat u wilt."
"Wat u wilt."

Langzaam werd onze relatie serieuzer,
we maakten samen huiswerk
terwijl we naar jouw huis liepen.

Totdat ik op een dag je uitnodigde voor de bioscoop om De Leeuwenkoning te zien.
Toen de hyena's de held belaagden,
knelde mijn kleine zich tegen mijn borst.

En er kwam licht, er viel stilte, en in een moment
stond alles stil en werd de liefde geboren.
Werd de liefde geboren.

Ze zullen me in de steek laten, ze zullen mijn zetel afpakken,
alleen omdat ik van je hou.
Ik ben verloren, ze zullen me uit de partij zetten,
het heeft geen zin.
En wat moet ik doen, en wat zal mijn vrouw zeggen
als ze weet dat ik van je hou.
De hele wereld wil mijn hoofd aan zijn voeten.

Aan zijn voeten.

Maar zoals alle liefdesverhalen,
tenzij de mooiste,
is onze natuurlijk ook
in tragedie geëindigd.

En toen haar moeder het hoorde, raakte ze in paniek,
ze deed aangifte, en zette een hufter in
om haar kleine te volgen.

En op een grijze middag ging ik haar zoeken en die hufter,
verbrak mijn gezicht op drie plekken.
Verbrak mijn gezicht.

Al snel werd het nieuws opgepikt
door de media,
en een moderne singer-songwriter
schreef een lied voor me.

Een tijdlang wijdde De Wereld
zijn voorpagina's aan mij,
en om het nog serieuzer te maken
Pedro J. een editorial.

En praatprogramma's op de radio en tv bespraken
hoe de jeugd verloren gaat.
Oh, hoe het verloren gaat!

Ze zullen me in de steek laten, ze zullen mijn zetel afpakken,
alleen omdat ik van je hou.
Ik ben verloren, ze zullen me uit de partij zetten,
het heeft geen zin.
En wat moet ik doen, en wat zal mijn vrouw zeggen
als ze weet dat ik van je hou.
De hele wereld wil mijn hoofd aan zijn voeten.

Aan zijn voeten.

De tuchtcommissie van de partij,
duidelijk gedreven door jaloezie,
startte een intern onderzoek
en opende een dossier tegen me.

En na een lange en zware beproeving zetten ze me tegelijk
uit de partij, de commissie,
en uit mijn huis mijn goede vrouw.

En ik bleef alleen met de herinneringen aan een klein meisje
in schooluniform,
in uniform.

Ze hebben me in de steek gelaten, ze hebben mijn zetel afgenomen.
Maakt niet uit, ik hou van je.
Ik ben verloren, ze hebben me uit de partij gezet.
Ik wil alleen maar bij je zijn.
En wat moet ik doen als mijn vrouw me heeft weggestuurd
alleen omdat ik van je hou.
De hele wereld ligt aan onze voeten.

Aan onze voeten.

Ik ben er zeker van: jij komt naar mij toe
wanneer papa en mama je laten gaan.
We zullen samen zijn, dat weet ik mijn liefde,
wanneer je ouder bent.
Ze hebben me in de steek gelaten, ze hebben mijn zetel afgenomen.