Pequeña Criatura
Ismael Serrano
Klein Wezentje
Ik ga je ophalen bij het werk,
Madrid mist knuffels en omhelzingen.
Die geven we nu.
"Hoe is het gegaan? Heb je me gemist?
Weet je,? gisteravond verscheen je in mijn dromen,
je droeg minder kleren."
"Vandaag vond ik in de Tweedehandswinkel
een bescheiden, centraal gelegen, goedkope woning,
in het paradijs, slechts een paar minuten,
als we met de metro gaan, van de rest van de wereld."
Ik droom ervan terwijl mijn warmte op je wacht.
Ongeduldig, onervaren, ik verbrand het avondeten.
Je komt laat thuis.
"Waar ben je geweest? Ik dacht dat je verloren was."
Je kust me en weerstaat mijn mooie leugens.
Je brengt eindelijk de rust.
Op een dag geef ik je een schrik en vraag ik,
serieus en formeel, of je met me wilt trouwen.
Oh, mijn leven, op een dag geef ik jou de schrik,
en als je me vraagt, antwoord ik met "ja".
Klein wezentje, de puurste essentie
zit in een klein flesje.
Mijn liefde, ik weet het al, hetzelfde flesje
sluit ook vergif in.
Ik neem het risico, ik kijk naar je en plan
een leven met jou vol dromen.
En als ze niet uitkomen als we wakker worden,
met het daglicht zien we wel wat we doen.
Klein wezentje, de puurste essentie
zit in een klein flesje.
Mijn liefde, ik weet het al, hetzelfde flesje
sluit ook vergif in.
Ik neem het risico, ik kijk naar je en plan.
Als je een kussen mist, leen ik je mijn borst.
En als je niet past in de hoeken,
met het daglicht zien we wel wat we doen.
voor N.J.J.J