Luces Errantes

Een jongen laat een vlieger vliegen
Over een ingesloten stad.
Op de muur speelt zijn schaduw
Om honderdduizend witte duiven te schilderen.
Hij pakt de draad met die kracht
Van iemand die bijna alles verloren heeft.
Hij laat zijn vlieger niet ontsnappen.
Van hoog boven zal te zien zijn
Zijn huis, de olijfboomgaard,
Zijn verleden en zijn hoop.

Een man houdt de vlieger in de gaten
Met zijn blik naar de lucht gericht.
De toekomst is slechts een belofte
En het thuis is slechts een herinnering.
Ver weg van zijn huis wacht een man
Op handen die hem uit de stilte redden.
Papieren bloemen brengt de lucht mee
En onder het puin
Flonker die ster
Die zijn terugkeer markeert.

Dwalende lichten
In vreemd land,
Schaduwen van het verleden.
Oncomfortabele en fragiele herinnering,
Onze erfenis.
Kijk naar me: ik besta,
Droom en adem,
Hoewel ik wat moe ben.
Ik zal naar je huis brengen
Olijftakken in mijn handen.
Uitgestelde toekomst,
Harde weg van de vluchteling.
Dwalende lichten
In vreemd land,
Schaduwen van het verleden.

Papieren vogels vliegen vandaag
Over het strand dat bloed en doornen was.
De bries duwt duizend vliegers
Als iemand op een wond blaast.
Hij pakt de draad met die kracht
Van iemand die bijna alles verloren heeft.
Hij laat zijn vlieger niet ontsnappen.
Van hoog boven zal te zien zijn
Zijn huis, de olijfboomgaard,
Zijn verleden en zijn hoop.

Niets weten van vergeten en grenzen
De wind die je haar verstrikt
En tussen de wolken wiegt de vliegers
Die de lucht in kleuren schilderen.
Als een vogel die altijd terugkeert
Naar de plek waar dromen geboren worden,
Vliegt mijn zoete vlieger hoog.
En morgen zullen zich openen
Het hart, het pad
Dat naar je huis leidt.

Dwalende lichten
In vreemd land,
Schaduwen van het verleden.
Oncomfortabele en fragiele herinnering,
Onze erfenis.
Kijk naar me: ik besta,
Droom en adem,
Hoewel ik wat moe ben.
Ik zal naar je huis brengen
Olijftakken in mijn handen.
Uitgestelde toekomst,
Harde weg van de vluchteling.
Oncomfortabele en fragiele herinnering,
Pad naast jou.
Ik zal naar je huis brengen
Olijftakken in mijn handen.
Uitgestelde toekomst,
Harde weg van de vluchteling.
Dwalende lichten
In vreemd land,
Schaduwen van het verleden.