Libertango
Horacio Ferrer
Libertango
Mijn vrijheid houdt van me en ik geef alles wat ik ben.
Mijn vrijheid opent de gevangenis van mijn botten.
Mijn vrijheid is beledigd als ik gelukkig ben met angst.
Mijn vrijheid naakt maakt de liefde perfect voor mij.
Mijn vrijheid dringt aan op wat ik niet durf.
Mijn vrijheid houdt van me met wat ik aan heb.
Mijn vrijheid spreekt me vrij als ik haar ooit verlies
om dingen van het leven die ik niet begrijp.
Mijn vrijheid telt de jaren die ik heb niet,
onwrikbaar herder van mijn eeuwige dromen.
Mijn vrijheid laat me gaan en ik ben een arme schim,
mijn vrijheid roept me en in vleugels gekleed keer ik terug.
Mijn vrijheid begrijpt dat ik me gevangen voel
door mijn eigen fouten zonder spijt te hebben.
Mijn vrijheid zou willen dat de ster zonder pauze
en het gevangen atoom, vrij zijn, wat een mysterie!
Vrij zijn. Al in haar buik zei mijn moeder tegen me
"vrij zijn koop je niet, het is geen gift of gunst."
Ik leef van het mooie geheim van deze orgie:
als ik stof was en naar stof ga, ben ik stof van vreugde
en in de melk van de ziel draag ik mijn vrijheid in bloei.
Als kind vereerde ik haar, verlangend groeide ik,
mijn vrijheid, vrouw van tijd en licht,
ik hou van haar tot de pijn en tot de eenzaamheid.
Mijn vrijheid droomt van mijn geliefde doden,
mijn vrijheid aanbidt degenen van wie ik in leven hou.
Mijn vrijheid zegt me, van tijd tot tijd, van binnen,
dat we zo gelukkig zijn als we willen zijn.
Mijn vrijheid kent de moordenaar en de raaf
die de vrijheid van de goede verstikt en kwelt.
Mijn vrijheid raakt oververhit van hypocrieten en dwazen,
mijn vrijheid houdt nachtelijke waak met heiligen en bohemiens.
Mijn vrijheid is tango, wijd open van deur tot deur
en het is blues en cueca en choro, danzón en romancero.
Mijn vrijheid is tango, een troubadour van dorp tot dorp,
en het is murga en symfonie en een koor in zwart-wit.
Mijn vrijheid is tango die danst in tienduizend havens
en het is rock, malambo en psalm en het is opera en flamenco.
Mijn libertango is vrij, dichter en straatkunstenaar,
zo oud als de wereld, zo simpel als een geloof.
Als kind vereerde ik haar, verlangend groeide ik,
mijn vrijheid, vrouw van tijd en licht,
ik hou van haar tot de pijn en tot de eenzaamheid.