Sur

San Juan en het oude Boedo, en de hele lucht
Pompeya en verderop de overstroming
Jouw bruidshaar in de herinnering
En jouw naam bloeit in het afscheid
De hoek van de smid, klei en pampa
Jouw huis, jouw stoep en de sloot
En een geur van kruiden en alfalfa
Die opnieuw mijn hart vult

Zuid
Muur en daarna
Zuid
Een licht van de winkel
Je zult me nooit meer zien zoals je me zag
Leunend tegen de etalage
En op je wachtend

Ik zal nooit meer stralen met de sterren
Onze tocht zonder ruzies
Door de nachten van Pompeya
De straten en de voorstedelijke manen
En mijn liefde in jouw raam
Alles is dood, dat weet ik al

San Juan en het oude Boedo, verloren hemel
Pompeya en bij het bereiken van de dijk
Jouw twintig jaar trillen van genegenheid
Onder de kus die ik je toen stal
Nostalgie van de dingen die zijn gebeurd
Zand dat het leven heeft meegenomen
Zwaarte van buurten die zijn veranderd
En bitterheid van de droom die is gestorven