Desde el alma
Homero Manzi
Vanuit de ziel
Ziel, als je zo vaak bent gekwetst,
waarom ontken je het vergeten?
Waarom geef je de voorkeur aan
het huilen om wat je verloren hebt,
het zoeken naar wat je wilde,
het roepen van wat gestorven is?
Je leeft nutteloos en treurig
en ik weet dat je het nooit verdiende
om te betalen met verdriet
voor de schuld om goed te zijn,
zo goed als je was
uit liefde.
Het was wat ooit begon,
wat daarna niet meer was.
Wat uiteindelijk
door een fout
een bittere nacht voor het hart werd.
Laat die brieven!
Keer terug naar je oude droom!
Naast de pijn
die een wond opent,
komt het leven
met een nieuwe liefde.
Ziel, sluit je raam niet
voor de blije zon van de ochtend.
Verlies de hoop niet,
want de meest geliefde droom
is degene die ons het meest verwondt,
het is degene die het meest pijn doet.
Je leeft nutteloos en treurig
en ik weet dat je het nooit verdiende
om te betalen met verdriet
voor de schuld om goed te zijn,
zo goed als je was
uit liefde.